కుదుపు

#MKKumar, #ఎంకెకుమార్, #కుదుపు, #Kudupu, TeluguHorrorStories, #TeluguKathalu, #తెలుగుకథలు

Kudupu - New Telugu Story Written By - M K Kumar

Published In manatelugukathalu.com On 19/11/2024

కుదుపు - తెలుగు కథ

రచన: ఎం. కె. కుమార్

అతను ఆనాటి మొదటి కస్టమర్. రామ్ తన ఇయర్‌బడ్‌ని తీసి తన వెనుక జేబులో తన సెల్ ఫోన్‌ని ఉంచాడు. రామ్ అతని పేరును నిర్ధారించడానికి తన టాబ్లెట్‌ని తనిఖీ చేశాడు.

"హలో సీతా రామయ్య గారు ?"

ఆ వ్యక్తి తన సీట్లోంచి లేచాడు. అతను నల్లగా ఉన్నాడు. ఎండకు కమిలిన నలుపు అతనిది. అతను ముసలివాడు. బహుశా అరవై ఉండొచ్చు. అతను షాపింగ్ బ్యాగ్‌ పెద్దగా వుంది. నిజానికి అది గుడ్డ సంచి మాత్రమే. బహుశా చాలా సామాను ఉండొచ్చు.  అతని చేతిలో కవరు ఉంది. అతని ముఖం అంత అనందంతో లేదు. రామ్ అతనికి విష్ చేశాడు. 

 “నమస్కారం సార్. నా పేరు రామ్. చెప్పండి. మా బ్యాంకులో మీ పని చెప్పండి” రామ్ తన కార్పొరేట్ స్టైల్ లో మాట్లాడాడు.

“ బాబూ నా పేరు. సీరా…సీతా రామయ్య. ఊ.. నీకె తెలుసుగా” అతను కొంచెం నిలబడే దానికి తడబడుతూ  “ కూర్చునే దానికి మీరు కుర్చీ వేయాలి కదా” అన్నాడు.

"ఈ రోజు నేను మీ కోసం ఏమి చేయగలను?" రామ్ రొటీన్ ను కొనసాగించాడు.

స్థిరంగా, కానీ మృదువుగా, సీరా మాట్లాడాడు.

 "అలాగే.  నా కుమార్తె.. ఆమె మరణించింది.  నేను ఆమె ఖాతాను రద్దు చేయాలి. ఆమె మరణ ధృవీకరణ పత్రం నా దగ్గర ఉంది” సీరా పట్టుకున్న కవరును తెరుస్తూ అన్నాడు.

రామ్ కొంచెం తగ్గాడు. కాని అతని ట్రైనింగ్ లో ఇటువంటి వాటిని ఎలా డీల్ చేయాలో నేర్పలేదు.

"మీ నష్టానికి నేను చాలా చింతిస్తున్నాను," 

రామ్ చెప్పాడు. అతనికి సీరా బాధ అర్ధం అయింది. కానీ ఎలా ఓదార్చాలో తెలీలేదు.  ఒక మంచి మాట దానిని మెరుగుపరచడంలో సహాయపడగలదా అని ఆలోచిస్తున్నాడు.  కానీ ఏమీ చేయలేడని తెలుసుకున్నాడు. 

మళ్ళీ అతనే  “ఖాతా నంబర్, ఆమె ఫోన్ నంబర్ ఏమిటి?” అని అడిగాడు.

నంబర్‌ను కనుగొనడానికి సీరా తన ఫోన్‌ని తీయవలసి వచ్చింది. బహుశా, అతను తన కాంటాక్ట్‌లలోకి వెళ్లి, ఆపై అతను తన కుమార్తె పేరు చూసే వరకు స్క్రోల్ చేశాడు.  ఆపై అతను తన కుమార్తె సంప్రదింపు సమాచారం కోసం లింక్‌ను క్లిక్ చేశాడు. సీరా మళ్లీ కాల్ చేయని ఫోన్ నంబర్‌ను రామ్ కి చెప్పాడు.

రామ్ అదంతా గమనిస్తూనే ఆ నంబర్ ని  కంప్యూటర్‌లో టైప్ చేసాడు.  అది అన్నపూర్ణ ఖాతా గా నమోదు అయింది.

"నేను ఆ డెత్ సర్టిఫికేట్‌ని త్వరగా పరిశీలించాలి, సార్," రామ్ చెప్పాడు.  అతను దానిని బాగా చెప్పలేదని అతనికి తెలుసు.   

సీరా ఏమీ మాట్లాడలేదు.  కవరులోంచి డెత్ సర్టిఫికేట్ తీసి టేబుల్ మీద పెట్టాడు. రామ్ సమాచారాన్ని ధృవీకరించాడు.

"మీరు ఈ అమౌంట్ ని తీసుకుంటారా? లేదా మీ అకౌంట్ నంబర్ లో వేయాలా? లేదా  వేరే ఖాతాకి కి బదిలీ చేయాలనుకుంటున్నారా, సార్?" రామ్ వినయాన్ని తెచ్చి పెట్టుకుంటూ అడిగాడు.

సీరా తల ఊపాడు.

 "కేన్సిల్ చేయండి. డబ్బు ఇచ్చేయండి ." 

 కొంచెం విరామం తర్వాత సీరా  చెప్పాడు. 

"మేము ఈ వారం ఆమె అపార్ట్‌మెంట్‌ని క్లియర్ చేస్తున్నాము."

రామ్ కి ఏం చెప్పాలో తోచలేదు. అతను అన్నపూర్ణ ఖాతాను రద్దు చేసాడు.

"సరే, సార్," రామ్ ఎదురుగ్గా వున్న ప్లాస్టిక్ డబ్బాలను చూపాడు. వాటిని సీరా కి చూపుతూ అన్నాడు.

 "మీరు ముందుకు వెళ్లి ఆ డాకుమెంట్స్ ని ఎర్ర డబ్బాలో వేయండి." అని అప్లికేషన్ తో పాటు పిన్ చేసిన డాకుమెంట్స్ ను సీరా చేతికి ఇచ్చాడు.

సీరా ఎర్ర డబ్బా పక్కన పచ్చ డబ్బా ని చూపిస్తూ

“ఇది దేనికి “ అడిగాడు.

“అది డస్ట్ బిన్” రామ్ చెప్పాడు.

సీరా బ్యాగ్‌ లో నుండి పాత రేడియోని డస్ట్  బిన్‌లో వేశాడు. అతను దానిని భక్తితో చేశాడో లేక అసహ్యంగా చేశాడో  చెప్పలేము.

"ఇది కూడా వేయొచ్చా?" సీరా అడిగాడు. అతను తన బ్యాగ్‌ల నుండి సెల్ చార్జర్ ని, కేబుల్ ని పట్టుకొని చూపించాడు. అతని ముఖాన్ని ఇంకా కూతురి జ్ఞాపకాలు ముసిరే వున్నాయి. 

“అయితే, సార్. ముందుకు వెళ్లి దానిని  డబ్బాలో వేయండి” రామ్ చెప్పాడు. సీరా చేశాడు.

సీరా వాటిని ఆ డస్ట్ బిన్ లో వేశాడు.

ఈ లోపల సీరా కూతురు ఖాతాలో మిగిలిన మొత్తం పదిహేను లక్షలు సీరా డ్రా చేయడానికి కావలసిన డాక్యుమెంట్స్ ను రామ్ అప్లోడ్ చేస్తున్నాడు.

"దీని గురించి ఏమిటి?" సెల్ ఫోన్ ను పట్టుకుని అడిగాడు. అది పూల-నమూనాతో కూడిన సెల్ కవర్ కేస్‌ను కలిగి వుంది. అది ఆడవాళ్ళ సెల్ ఫోన్ కవర్ అని అర్ధమౌతుంది. సెల్ ఎగువ కుడి వైపున పగిలిపోయింది.  స్క్రీన్ అంతటా పగుళ్లు ఉన్నాయి.

“ సార్. నేను చెప్పేది కొంచెం వినండి. ” రామ్ అడ్డు చెప్ప బోయాడు.

“తనకు రొండు సంవత్సరాల వయస్సు. ఎలుకకు భయపడింది.  అప్పుడు నేను కూడా రాత్రంతా   మేల్కొనేవాడిని. తను నా ఒళ్ళో నిద్ర పోతుంటే రాత్రంతా కాలు ఊపుతూనే ఉండేవాడిని. తను బడికి వెళ్లాలంటే భయంగా వుంది అన్నప్పుడు నేను తన స్కూల్ కిటికీ దగ్గరే స్కూల్ వదిలే వరకు నిల్చునే వాడిని. తనకు జ్వరం వచ్చినప్పుడు  రోజంతా తన దగ్గరే కూర్చునేవాడిని. లోపల ఏడుపు మాత్రమే ఉండేది. కానీ బయట నవ్వే వాడిని. తనని నవ్వించే వాడిని” సీరా మధ్యలో ఆపేశాడు.

సీరా ఫోన్‌ని డస్ట్ బిన్ లో విసురుగా పడేశాడు. ఆపై అతను తన బ్యాగ్‌లోకి చేయు పోనిచ్చాడు. పైకి తీసిన అతని చేయి వేళ్లను విప్పాడు. అతని అరచేతిలో ఎండిపోయిన మొలతాడు ఉంది.

"ఇది కూడా వేయొచ్చా ?" సీరా అడిగాడు.

రామ్ విస్తుపోయి చూస్తున్నాడు.

చాలా సేపు రామ్ కూడా మొలతాడువైపు చూస్తూ ఉండిపోయాడు.

“అవును సార్,” అన్నాడు.

అప్పుడు రామ్ కి చాలా భారంగా అనిపించింది. "మీరు దానిని డబ్బాలో వేయవచ్చు."

 సీరా అన్నంత పని చేశాడు.

“ తన పెళ్లప్పుడూ.. తను వెళ్లిపోతుంటే నా కన్నీళ్లు తనకు కనపడకుండా ఉండటానికి నేను పెళ్లి మండపం వదిలి వెళ్ళిపోయాను. నాన్న లేకుండా నేను పోను అని తను, తను వెళితే కాని  వెళ్లనని నేను. ఎందుకంటే…ఇద్దరికీ తెలుసు…అది మనుసులు మాత్రమే మాట్లాడుకునే భాష” 

సీరా అపాడు.

 అప్పుడు సీరా రెండు చేతులను తన సంచిలోకి పోనిచ్చాడు.   చిన్నగా రాగి రంగులో వున్న బరువైనదాన్ని తీశాడు.  అది.. అది ఒక కలశం. సీరా కలశం మూత తీసివేశాడు. అప్పుడు అతను దానిలోనివి  చూపించడానికి దానిని ముందుకు వంచాడు. అది బూడిద.

బ్యాంకు సిబ్బంది ఒక్కసారిగా లేచి నిలబడ్డారు. ఎవరో “సెక్యూరిటీ,” అని గట్టిగా అరిచారు.

రామ్ చేతితో బ్యాంకు సిబ్బందిని వారించాడు.

"ఇది కూడా వేయొచ్చా ?" సీరా అడిగాడు.

రామ్ చెంపల మీద కన్నీళ్లు రావడం బ్యాంకు సిబ్బంది గమనించారు. రామ్ సీరా నుండి తల తిప్పుకోలేక పోయాడు. సీరా చూస్తున్న చూపులు కొంచెం వంగి వున్నాయి.  

“అవును సార్,” రామ్ అన్నాడు.

మళ్ళీ రామ్ చాలా నెమ్మదిగా

 "మీరు దానిని  ఇక్కడ వదిలివేయవచ్చు."

సీరా కొద్దిగా నవ్వాడు.  తర్వాత అతను బూడిదను బిన్ లో పోశాడు. బిన్ నుండి బూడిద రంగు ధూళి మేఘం బయటకు వచ్చింది.

కలశం ఖాళీగా ఉందని సీరా  చూపించాడు. రామ్ ఏడుపు నవ్వు నవ్వాడు. అతను ఖాళీ పాత్రను బిన్ లో పడేశాడు.. అది ఖంగ్ మని శబ్దం చేసింది. అతను నిలబడి రామ్ వైపు చూశాడు.

రామ్ అతనికి డబ్బు తీసుకోవడానికి టోకెన్ ఇచ్చాడు. టోకెన్ నంబర్ 16. 

“ ఈ రోజిటికి నా కూతురు చనిపోయి 16 రోజులు “ సీరా తనలో తనే గోణుక్కున్నాడు.

క్యాషియర్ సీరా టోకెన్ నంబర్ ని గట్టిగా పిలిచింది. సీరా కుర్చీలో నిశ్శబ్దంగా కూర్చున్నాడు. రామ్ అతనిని కాష్ కౌంటర్ దగ్గరికి తీసుకెళ్లి 15 లక్షలు డబ్బు ఇప్పించాడు.

సీరా గుడ్డ సంచిలో డబ్బంతా రామ్ వేశాడు.

"మీ కూతురు ఎలా చనిపోయింది సార్?" రామ్ చాలా నిశ్శబ్దంగా అడిగాడు. రామ్ చేసే పనిని తన కొలీగ్ కి అప్పగించాడు. రామ్ తన జీవితంలో మొదటిసారి మనసుతో పని చేస్తున్నాడు. సీరా అతి నీరసంగా వున్నాడు. నడవలేని స్థితిలో వున్న అతన్ని రామ్ కుర్చీలో కూర్చో పెట్టాడు. 

సీరా కొంచెం ఇబ్బందిగా 

“ నా రెండు చేతులు…వెనుక భుజాలు..మెడ,  ఎగువ ప్రాంతంలో నొప్పి గా వుంది.   భుజం  మధ్య  తీవ్రమైన నొప్పి వస్తోంది. సంచిలో మాత్ర వుంది కొంచెం తీసివ్వండి” 

రామ్ వేగంగా సంచిలో నుండి మాత్ర తీసి, వాటర్ బాటిల్ కూడా చేతికి అందించాడు. కొంచెం సేపటికి సీరా కుదుట పడ్డాడు. 

"ఆ రోజు నేను టీవీ చూస్తున్నాను.. ఇలాగే గుండెలో నొప్పి వచ్చింది. నా కూతురికి ఫోన్ చేశాను. తను చాలా దూరాన వుంది. వెంటనే బయలు దేరినా, మురసటి రోజు వేకువ జామున కాని చేరుకో లేక పోయింది.  వచ్చి రావడంతోనే నన్ను ఆసుపత్రి కి తీసుకెళ్ళింది. తను చిన్నప్పటి నుండి అంతే.. సుడిగాలి మల్లే ఉంటుంది. అక్కడి డాక్టర్ నాకు గుండె ఆపరేషన్ చేయాలని చెప్పాడు.. ఇప్పుడు నువ్వు ఇచ్చిన డబ్బులు తను నా కోసమే తీసిపెట్టింది” సీరా నెమ్మదిగా చెప్పాడు.

రామ్ అతనిని ఎలా అడగగలిగాడో అతనికి తెలియదు. రామ్ బరువుగా, నెమ్మదిగా,  లోతుగా బోలుగా భావించాడు. రామ్  ముఖంపై చెమట పట్టినా, ముఖం ఎండిపోయింది.

 ఎందుకంటే రామ్, సీరా కూతురిని గుర్తు చేయడం వల్ల సీరా మరింత ఉద్వేగానికి గురౌతున్నాడు. అందుకే ఇంక వాళ్ళ కూతురి విషయం అడగ కూడదు అనుకున్నాడు.

సీరా ని తలుపు దగ్గరకు నడిపించాడు. "మీరు చాలా త్వరగా తిరిగి వచ్చి మమ్మల్ని చూస్తారని నేను ఆశిస్తున్నాను" రామ్ చెప్పాడు.

సీరా  ఖాళీగా, నిస్సత్తువగా ఉన్నాడు. సీరా ఏమీ మాట్లాడలేదు. తన డబ్బున్న గుడ్డ సంచిని రామ్ కిస్తూ దూరంగా వున్న డస్ట్ బిన్ లో వేయమని సైగ చేశాడు. రామ్ తట పటాయిస్తుంటే బలవంతగా అతని చేతిలో కుక్కాడు.

సీరా తలుపు ముందు ఆగి రామ్ వైపు చూశాడు. అతని గొంతు వణికింది. రామ్ మాట్లాడటానికి, నిర్విరామంగా ప్రయత్నించాడు.

"నేను-" రామ్ ఎంగిలి గట్టిగా మింగాడు. దానిని   పేగులోకి నెట్టాడు. అప్పుడు సీరా, రామ్ భుజంపై తట్టాడు. 

సీరా రామ్ ని తదేకంగా చూస్తూ  నెమ్మదిగా చెప్పాడు.

“కార్లల్లో వెళుతున్నప్పుడు, ముఖ్యంగా కుటుంబాలు వున్న వాళ్ళు బయట తిరుగుతున్నప్పుడు జాగ్రత్తగా డ్రైవ్ చేయండి. మీ మీద మీ కుటుంబం ఆధారపడి ఉంటుంది. నా కూతురు తన ఇంటికి వెళుతూ 

“నాన్నా నేను మళ్ళి  నాలుగు రోజుల్లో వస్తాను. డబ్బులు తీసుకు వచ్చి నీకు ఆపరేషన్ చేయిస్తాను. అలాగే మీ అల్లుడు, మీ ఇద్దరు మనవళ్లు కూడా వస్తారు. నీకు ఏం కాదు” అని చెప్పింది. తను చెప్పేటప్పుడు తన ముఖం పక్కకు తిప్పుకుంది. ఎందుకంటే తన కన్నీళ్లను నేను చూస్తానని. తిక్క పిల్ల, తన చిన్నప్పుడు దాని ఎదురుగా నేను అలానే చేసేవాడిని..కాని నా కోసం మళ్ళీ వచ్చేటప్పుడు ఒక్కటే కారులో బయలు దేరింది. నాన్న గురించి అలోచించి ఎన్నో నిద్రలేని రాత్రులు గడిపింది. ఆ క్షణం, మృత్యువు తనతోనే ఉందని తను ఆలోచించల. చిన్న కునుకు…తన కార్ రోడ్డు పక్కన చెట్టుకు గుద్దు కుంది.. “ సీరా వెక్కి వెక్కి ఏడవడం మొదలుపెట్టాడు.

తరువాత, నెమ్మదిగా, అతను రామ్ ఐడి ట్యాగ్ మీద  చూపుడు వేలుతో పొడవుగా గీసాడు.

"పాపం తన భర్త, తన పిల్లలు.. నేను… ఈ రోజు మా బాధ…,  మా బాధ…" ఇంక అతను చెప్పలేక పోయాడు. 

ఆపై అతను చిన్నగా నడుస్తూ తలుపు బయటకు వెళ్ళి పోయాడు.

ఇప్పుడు రామ్ ముఖం సీరా లా  ఉంది.

సమాప్తం

ఎం. కె. కుమార్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు

 ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

ఉగాది 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం

ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.

మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.

లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.

 మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.

దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).

https://www.youtube.com/channel/UCP4xPLpOxrVz33eo1ZjlesQ 

మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.

https://www.facebook.com/ManaTeluguKathaluDotCom

గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.

రచయిత పరిచయం: ఎం. కె. కుమార్

https://www.manatelugukathalu.com/profile/mkkumar

నేను గతంలో ఎప్పుడో కథలు, కవితలు వ్రాశాను. మళ్ళీ ఇప్పుడు రాస్తున్నాను. నేను పీజీ చేశాను. చిన్న ఉద్యోగం ప్రైవేట్ సెక్టార్ లో చేస్తున్నాను. కథలు ఎక్కువుగా చదువుతాను.

🙏