#MKKumar, #ఎంకెకుమార్, #Telugu Sahithyamlo Kathana Paddhathulu , #తెలుగుసాహిత్యంలోకథనపద్ధతులు, #TeluguStories, #TeluguArticle
Telugu Sahithyamlo Kathana Paddhathulu - New Telugu Article Written By - M K Kumar
Published In manatelugukathalu.com On 30/01/2025
తెలుగు సాహిత్యంలో కథన పద్ధతులు - తెలుగు విశ్లేషణాత్మక వ్యాసం
రచన: ఎం. కె. కుమార్
కథ చెప్పే విధానం కథను రసవత్తరంగా మార్చడంలో కీలక పాత్ర పోషిస్తుంది. తెలుగు సాహిత్యం అనేక అనూహ్య కథా పద్ధతులను, రచనా సాంకేతికాలను అంగీకరించి, పాఠకులకు విశ్వాసాన్ని, ఆలోచనను నడిపించి, సృజనాత్మకతను చాటింది. కథా పద్ధతులైన ఫ్లాష్‌బ్యాక్, చైతన్య స్రవంతి, ఫ్లాష్‌ఫార్వర్డ్ వంటి సాంకేతికాలు, కథన వ్యాసాంగంలో ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తున్నాయి. ఈ పద్ధతులను సాహిత్య రచనల్లో వినియోగించడంలో కొత్త దృక్కోణాలు, పాత్రల లోతులు, భావోద్వేగాలు పాఠకులను ఎంతగానో ప్రభావితం చేస్తాయి.
ఈ కథన విధానాలు, సాహిత్యంలో ఉన్న సృజనాత్మకతకు, వాస్తవికతకు, మానసిక, ఆధ్యాత్మిక కోణాలను కథలో చాటేందుకు సహాయపడతాయి. ఫ్లాష్‌బ్యాక్ తరహా పద్ధతులు పాత్రల గతాన్ని, జీవితాన్ని మరింత దృష్టివంతంగా చూపించి, కథకు అంతర్గత వాక్యాన్ని ఇస్తాయి. చైతన్య స్రవంతి పద్ధతిలో మనసులోని తేడాలను, భావోద్వేగాలను అనుసరిస్తూ కథను అనుభవించవచ్చు.
ఈ సాంకేతికాలతో కథలను రచించడం, పాఠకులకు గొప్ప అనుభూతిని, విశ్లేషణను అందిస్తుంది. అలాగే ప్రతి కథకు కొత్త దృక్కోణాలను ఇవ్వడానికి గల అవకాశాలను చూపిస్తుంది. ఈ విధానాలు సరిపడిన ప్రతి రచనలోను వినియోగించడంలో, తెలుగు సాహిత్యాన్ని మరింత అద్భుతంగా మార్చే అవకాశం ఉంటుంది.
చైతన్య స్రవంతి (Stream of Consciousness) అనేది ఒక కథన విధానం. ఇందులో పాత్రలు ఆలోచనల ప్రవాహాన్ని నేరుగా, స్వేచ్ఛగా ప్రతిబింబిస్తాయి. ఈ పద్ధతిలో కథ పాత్రల మనస్సులో జరిగే భావోద్వేగాలు, జ్ఞాపకాలు, ఆలోచనల ప్రకారం ముందుకు సాగుతుంది. పాత్రల మానసిక స్థితులను, అవగాహనలను, లోతైన అంతర్గత ప్రపంచాన్ని ఈ విధానం ద్వారా వ్యక్తీకరించవచ్చు. ఉదాహరణలకు జేమ్స్ జాయిస్ రచించిన "Ulysses" లో కథ పూర్తిగా ఒక వ్యక్తి ఆలోచనల ప్రవాహాన్ని అనుసరిస్తూ సాగుతుంది. వర్జీనియా వూల్ఫ్ రచించిన "Mrs. Dalloway" కూడా పాత్రల భావోద్వేగాలతో కలిసిన లోతైన ఆలోచనల్ని చూపిస్తుంది. ఈ విధానం పాఠకుడికి పాత్రల వ్యక్తిగత ప్రపంచంలోకి ప్రత్యక్షంగా ప్రవేశించే అనుభవాన్ని కలిగిస్తుంది, కథను మరింత జీవంతో నింపుతుంది.
చైతన్య స్రవంతి (Stream of Consciousness) పద్ధతిలో రచనలు పాత్రల ఆలోచనల, భావోద్వేగాల ప్రవాహాన్ని స్వేచ్ఛగా ప్రతిబింబిస్తాయి. ఈ పద్ధతిలో, కథ సాంప్రదాయ కాలప్రమాణాల ప్రకారం సాగడం కాకుండా, పాత్రల ఆలోచనలు, జ్ఞాపకాలు, క్షణక్షణం ప్రతిఫలించే భావాలు ఆధారంగా ముందుకు సాగుతాయి. తెలుగు సాహిత్యంలో ఈ విధానం సవాళ్లు ఎదుర్కొంటూ, కొన్ని కథల్లో ప్రయోగం చేయబడింది.
"అమృతం కురిసిన రాత్రి" అంపసయ్య నవీన్ గారి ప్రముఖ నవలల్లో ఒకటి. ఈ నవలలో కథానాయకుడు తన జీవితంలో సంతృప్తి కోసం చేసే అన్వేషణను అద్భుతంగా చిత్రీకరించారు. జీవితంలోని వివిధ సంబంధాలు, ఆత్మశోధన, ప్రేమ, కోరికలు, ఒంటరితనపు భావోద్వేగాలు ఈ కథలో ప్రధానంగా ఉన్నాయి. చైతన్య స్రవంతి శైలిలో రచించిన ఈ నవల పాత్రల ఆలోచనలు, మానసిక సంఘర్షణలను లోతుగా పరిశీలిస్తుంది. కథానాయకుడి ఆత్మీయ అనుభవాలు, సమాజంతో ఉన్న సంబంధాలు, జీవితాన్ని అర్థం చేసుకునే ప్రయత్నం పాఠకులను మంత్రముగ్దుల్ని చేస్తాయి. ప్రేమ, విరహం, వ్యక్తిగత జీవితాన్వేషణలో పాత్రల అంతర్ముఖతను దృశ్యమానం చేస్తుంది. ఈ నవల తెలుగు సాహిత్యంలో ప్రాముఖ్యతను పొందింది.
ఈ విధానం పాఠకులను కథలో పాత్రల అంతర్గత విశ్వం, వారి అనుభవాలను చక్కగా అర్థం చేసుకునే అవకాశం ఇస్తుంది.
ఫ్లాష్‌బ్యాక్ అనేది ఒక కథన పద్ధతి. ఇందులో ప్రధాన కథనం మధ్యలో నిలిపి, గతంలో జరిగిన సంఘటనలను పునఃస్మరణ చేయడం ద్వారా చెప్పబడుతుంది. ఇది పాత్రల బ్యాక్‌స్టోరీని వివరించడంలో, వారి ప్రస్తుత పరిస్థితులకు అనుసంధానాన్ని చూపడంలో, కథకు లోతును, భావోద్వేగాలను పెంచడంలో కీలక పాత్ర పోషిస్తుంది. ఉదాహరణకు, గాబ్రియల్ గార్సియా మార్క్వేజ్ రచించిన "One Hundred Years of Solitude" లో ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌లు తరచుగా ఉపయోగించబడుతూ, పాఠకులకు భూతకాలకు సంబంధించిన వివరాలను అందిస్తాయి. ప్రస్తుత కథా పరిణామాలను మరింత క్లారిటీగా అర్థం చేసుకునే అవకాశం ఇస్తాయి. ఇది కథనం గురించి పాఠకులకు కొత్త దృక్కోణాలు చూపిస్తుంది. పాత్రల జీవితాల గాఢతను అనుభూతి చెందించేలా చేస్తుంది.
ఫ్లాష్‌బ్యాక్ పద్ధతిని తెలుగు సాహిత్యంలో కూడా ఉపయోగించి, కథలో పాత్రల గతాన్ని, వారి అనుభవాలను, మానసిక స్థితులను చక్కగా వివరించవచ్చు. ఈ పద్ధతి, కథకు లోతు, భావోద్వేగాలను జోడించి, పాఠకులను పాత్రల జ్ఞాపకాలతో అనుసంధానిస్తుంది.
"అసమర్థుని జీవయాత్ర" నవలలో ప్రధాన పాత్ర తన గత అనుభవాలను గుర్తుచేసుకుంటూ, అవి ప్రస్తుత జీవితంలో ఎదుర్కొంటున్న సమస్యలను అర్థం చేసుకోవడానికి ఉపయోగపడతాయి. ఈ విధంగా కథలో గతాన్ని, ప్రస్తుతాన్ని కలిపే విధానం ఫ్లాష్‌బ్యాక్ పద్ధతిలో ఉంటుంది.
గతం, ప్రస్తుతాన్ని ఒకే కథలో కలిసి చూపించడం పాఠకుడికి పాత్రల ఆత్మవిమర్శ, జీవితంలోని సంఘర్షణలు, తాత్విక ప్రయాణం గురించి లోతుగా ఆలోచించేందుకు అవకాశం ఇస్తుంది. ఫ్లాష్‌బ్యాక్ పద్ధతి ద్వారా, పాఠకుడు పాత్రల భావోద్వేగాలను మరింత ఆసక్తిగా అనుభవిస్తాడు.
ఈ విధంగా "అసమర్థుని జీవయాత్ర" ఫ్లాష్‌బ్యాక్ పద్ధతిలో రాయబడిన నవలగా చెప్పుకోవచ్చు.
కథల్లో ఫ్లాష్‌బ్యాక్ పద్ధతి ఉపయోగించడం ద్వారా, కథలో ఉన్న వ్యక్తిగత, భావోద్వేగ క్షణాలను ఎక్కువగా భావించడంలో పాఠకులు పూర్వపు సంఘటనలను అర్థం చేసుకుంటారు. అలాగే ఈ పద్ధతి కథకు మరింత అనుభూతి, లోతు తెచ్చేలా చేస్తుంది.
ఫ్లాష్‌ఫార్వర్డ్ అనేది మరో కథన పద్ధతి. ఇందులో కథను భవిష్యత్తులో జరిగే సంఘటనలకు ముందుగానే తీసుకెళ్లి చూపిస్తారు. ఈ విధానం కథలో ఉత్కంఠను, ఆసక్తిని పెంచటమే కాకుండా, పాఠకులకు, భవిష్యత్తు గురించి సంకేతాలను అందిస్తుంది. ఇది కథానాయకుల నిర్ణయాలు, పరిస్థితులు భవిష్యత్తులో ఎలా ప్రభావితమవుతాయో చూపడంలో సహాయపడుతుంది. ఉదాహరణగా, చార్లెస్ డికెన్స్ రచించిన "A Christmas Carol" లో ఫ్లాష్‌ఫార్వర్డ్ పద్ధతి ఉపయోగించబడింది. ఇందులో స్క్రూజ్ తన భవిష్యత్తు (తన మరణం, ప్రజల అభిప్రాయం) గురించి ముందుగానే తెలుసుకుంటాడు. ఇది అతడి మార్పుకు ప్రేరణగా నిలుస్తుంది. ఈ పద్ధతి కథలో నాటకీయతను పెంచటంలో, పాత్రల అభివృద్ధిని ఊహించడంలో ముఖ్య పాత్ర పోషిస్తుంది.
తెలుగు సాహిత్యంలో ఫ్లాష్‌ఫార్వర్డ్ పద్ధతి ఉపయోగించిన కథలకు ఎక్కువగా ఆధునిక రచనల్లో చోటు దక్కింది. ప్రముఖ కథలలో "మహాప్రస్థానం" (శ్రీశ్రీ కవితాసంపుటి) ఒక ఉదాహరణగా చెప్పుకోవచ్చు. ఈ కవితా సంపుటిలో భవిష్యత్తు భావజాలాన్ని, సమాజ మార్పులను కవిత్వ రూపంలో వ్యక్తపరుస్తూ, భవిష్యత్తులో ఎలా ఉండాలో ముందుగానే సంకేతాలుగా వ్యక్తీకరించారు.
కథా రూపంలో, చల్లపల్లి శ్రీనివాసరావు గారి రచనలు, సుమతీశతకం వంటి ఆధ్యాత్మిక భావాలు ఆధారంగా రాసిన కథలు, లేదా వేమన శతకంలోని భవిష్యత్‌ పరిణామాలను సూచించే వచనాలు ఈ పద్ధతిని వాడాయి.
సర్క్యులర్ నెరేషన్ అనేది కథ చెప్పడంలో ఉపయోగించే మరో పద్ధతి. ఇందులో కథ చివరగా ప్రారంభంలో జరిగిన స్థితికి తిరిగి చేరుకుంటుంది. ఈ టెక్నిక్‌లో, కథ ఆరంభం, మధ్య, ముగింపు అనేవి ఒక పరిమిత సర్కిల్ లో తిరుగుతూ వస్తాయి. ఇలాంటి నిర్మాణం పాత్రల మార్పు, సంఘటనల ప్రభావాన్ని, వాటి పరిస్థితులను వివరించేందుకు ఉపయోగపడుతుంది. ఈ పద్ధతిలో కథలు సాంకేతికంగా ఉత్కంఠ, సమయం, సంఘటనల ప్రభావం అన్నింటిని పునరావృతం చేస్తూ కథాంశాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లడం జరుగుతుంది.
ఉదాహరణకు, గాబ్రియల్ గార్సియా మార్క్వేజ్ రాసిన "Chronicle of a Death Foretold" లో, కథ మొదట్లోనే ఒక మరణం జరిగినట్లు సూచిస్తుంది. కానీ అప్పుడు జరగాల్సిన సంఘటనలను మళ్ళీ చెప్పడం ద్వారా, చివర్లో ఆ మరణం ఎలా జరిగినది, దానితో పునరావృతమైన పరిణామాలను వివరించడం జరుగుతుంది. ఇందులో, కథ సర్క్యులర్ నెరేషన్‌లో ఉండటంతో, సంఘటనలు మళ్లీ తిరిగి ఒకే స్థితి వద్ద చేరుకుంటాయి.
ఈ పద్ధతి కథలోని కొన్ని అంశాలను వివరణాత్మకంగా, ప్రతీ ఘట్టాన్ని పునరావృతం చేస్తూ చూపుతుంది. తద్వారా పాఠకుడు పాత్రల మధ్య సంబంధాన్ని, సంఘటనల ప్రభావాన్ని, చివరికి వాటి పరిణామాలను మరింత బలంగా అనుభూతి చెందుతాడు.
తెలుగు సాహిత్యంలో సర్క్యులర్ నెరేషన్ పద్ధతి కనిపిస్తుంది. ఇందులో కథ చివరగా ప్రారంభంలో జరిగిన స్థితికి తిరిగి వస్తుంది. ఈ టెక్నిక్ ద్వారా పాత్రల మార్పు, సంఘటనల ప్రభావం, వాటి పరిణామాలు విశ్లేషించబడతాయి. ఉదాహరణగా, "ఆంధ్ర మహాభారతం" (గుణవంతుడు) కథలో, కథ ప్రారంభంలో వేటగాడు గుణవంతుడు సామాజిక పరిస్థితి వివరించ బడుతూ చివరికి ఆ స్థితిలోనే చేరుకుంటాడు. ఈ పద్ధతిలో, కథ లోని ప్రతి ఘట్టం ఒక చిన్న చక్రం వలె తిరుగుతూ, పాత్రల అభివృద్ధి, సంఘటనల ప్రభావం, వాటి పరిణామాలు కనిపిస్తాయి. తద్వారా కథకు లోతు, సంక్లిష్టత, పునరావృత దృక్కోణం ఏర్పడుతుంది.
ఇన్ మీడియస్ రెస్ (In Medias Res) అనేది కథ మొదలవ్వడానికి ఉపయోగించే ఒక టెక్నిక్, ఇందులో కథను దాని మధ్య భాగంలో ప్రారంభిస్తారు. ఈ పద్ధతి పాఠకుడిని వెంటనే కథలోకి లాగేందుకు, ఆసక్తికరమైన సంఘటనలను చూపించడం ద్వారా సమాధానాన్ని మరింత రసవత్తరంగా చేస్తుంది. ఆ తరువాత, నేపథ్య కథనాలు, పాత్రల గత జీవితాన్ని వివరిస్తూ, కథ అసలు సంతులనాన్ని ఏర్పరచుకుంటుంది. ఉదాహరణగా, హోమర్ రచించిన "The Iliad" లో కథ యుద్ధం జరుగుతున్న సమయంలో ప్రారంభమవుతుంది. తరువాత పాత్రల గతం, వారి సంబంధాలు, ప్రధాన సంఘటనలను వివరిస్తుంది. తెలుగు సాహిత్యంలో కూడా ఈ టెక్నిక్ ను ఉపయోగించి కథకు ప్రత్యేకతను చేకూర్చవచ్చు. రచనల్లో కథను ప్రస్తుత సంఘటనలతో ప్రారంభించి, ఆ తరువాత పాత్రల పూర్వజీవితాన్ని, ప్రేరణలను వివరించడం పాఠకుడి ఆసక్తిని పెంచుతుంది. ఈ పద్ధతి ద్వారా కథ మరింత గమనించదగిన, ఆసక్తికరమైన, లోతైనదిగా అవుతుంది.
ఇన్ మీడియస్ రెస్ పద్ధతిని తెలుగు సాహిత్యంలో కూడా కొన్ని రచనల్లో కనిపెట్టవచ్చు. ఈ పద్ధతిలో, కథను ప్రారంభంలోనే ఆసక్తికరమైన సంఘటనతో మొదలు పెడతారు. తరువాత కథ నేపథ్యం, పాత్రల గతం తదితర విషయాలను క్రమంగా వివరించి, పాఠకుడి ఆసక్తిని కొనసాగిస్తారు.
"యుద్ధం, శాంతి, మరియు ప్రేమ", ఈ కథలో, కథ యుద్ధానికి సంబంధించిన ఘర్షణతో ప్రారంభమవుతుంది. కథ మొదట్లో యుద్ధం జరుగుతున్న నేపథ్యంలో, పాత్రల ప్రస్తావన, వాటి సంబంధాలు, సంఘటనల నేపథ్యాన్ని అనంతరం వివరించడం జరుగుతుంది.
ఈ కథలు పాఠకుడిని తొందరగా కథలోకి లాగడంలో, ఆసక్తిని పెంచడంలో ఈ పద్ధతిని సమర్థవంతంగా ఉపయోగించాయి. ఇన్ మీడియస్ రెస్ పద్ధతిలో కథ మొదలవ్వడం వల్ల, పాఠకుడు వెంటనే కథలో మునిగిపోతాడు. తర్వాత అర్థం చేసుకునే వివరణలు మరింత ఆసక్తికరంగా అనిపిస్తాయి.
మల్టిపుల్ నారేటివ్ అనేది కథను విభిన్న పాత్రల దృష్టికోణాల నుంచి చెప్పే ప్రక్రియ. ఇది ఒకే సంఘటనను పలు కోణాల నుండి చూపిస్తుంది. ఈ పద్ధతిని ఉపయోగించడం ద్వారా కథలో లోతు, భావోద్వేగాలు, విభిన్న అభిప్రాయాలను ప్రదర్శించవచ్చు. ప్రతి పాత్ర తన అనుభవాలను, భావాలను, అభిప్రాయాలను వ్యక్తీకరించడం వల్ల పఠకుడికి ఒకే సంఘటనకి అనేక అర్థాలు తెలిసిపోతాయి. విలియం ఫాల్కనర్ రాసిన "The Sound and the Fury" లో ఈ పద్ధతి ప్రధానంగా కనిపిస్తుంది. ఇందులో కథను కుటుంబంలోని వివిధ సభ్యుల దృష్టికోణాల నుండి చెప్పడం జరిగింది. ఇది వారి మానసిక స్థితుల్ని, భావోద్వేగాలను, సంబంధాలను మరింత స్పష్టంగా అవగతమవ్వడానికి సహాయపడుతుంది. తెలుగు సాహిత్యంలో కూడా ఈ పద్ధతిని ఉపయోగించి కథలు మరింత లోతుగా, అనేక భావోద్వేగాలతో పాఠకుడిని ఆకర్షిస్తాయి. "మంచి మనసులు" (శంకర గుప్త) వంటి కథల్లో, పాత్రల విభిన్న దృష్టికోణాల ద్వారా కథకు మరింత విశదీకరణ, వివరణ పొందుతాయి. అలాగే పాఠకులు వారి అనుభూతులతో ఈ కథలను మరింత అనుభూతి చెందుతారు.
మల్టిపుల్ నారేటివ్ పద్ధతి తెలుగు సాహిత్యంలో కూడా కొన్నిచోట్ల ఉపయోగించబడింది. ఇందులో కథను విభిన్న పాత్రల దృష్టికోణాల నుండి చెప్పడం ద్వారా కథకు లోతు, భావోద్వేగాలు, విభిన్న అర్థాలు వస్తాయి. ఈ పద్ధతిని ఉపయోగించడం ద్వారా కథలోని అంశాలు మరింత గాఢంగా అవగతమవుతాయి.
"కార్తికేయ" (చల్లపల్లి వెంకట్రామయ్య), ఈ కథలో, ముఖ్యంగా ఒకే సంఘటనను వివిధ పాత్రలు తమ దృష్టికోణం నుంచి చెప్పారు. ప్రతి పాత్ర తమ అనుభవం, భావాలు, అభిప్రాయాలను వ్యక్తపరచడం ద్వారా పాఠకుడు ఆ సంఘటనను మరింత వివిధ కోణాలలో అనుభూతి చెందుతాడు.
"మంచి మనసులు" (శంకర గుప్త), ఈ కథలోనూ మల్టిపుల్ నారేటివ్ పద్ధతి ఉపయోగించబడింది. ఇందులో ప్రతి పాత్ర తన దృష్టికోణం నుంచి కథని చెప్పినప్పుడు, వారి అనుభవాలను, భావోద్వేగాలను వివరిస్తూ, పాఠకుడు ఆ కథకు లోతును, పాత్రల సంబంధాలను మరింత గమనించగలడు.
ఈ పద్ధతి తెలుగు సాహిత్యంలో గాఢమైన భావోద్వేగాలు, సంబంధాలు, మానసిక స్థితులను చర్చించే ఒక సమర్థవంతమైన విధానంగా ఉపయోగించబడుతుంది.
ఆల్ట్ర్నేటింగ్ టైమ్‌లైన్ అనేది ఒక పద్ధతి. ఇందులో కథ రెండు లేదా అంతకంటే ఎక్కువ టైమ్‌లైన్లలో నడిపించబడుతుంది. ఈ విధానంలో, గతం, వర్తమానం, భవిష్యత్తు మధ్య సంతులనంగా సంఘటనలు ప్రయాణిస్తాయి. ఇది పాఠకుడిని ఒకే సమయరేఖలో కాకుండా, వివిధ సమయాల్లో జరుగుతున్న సంఘటనలు మధ్యకు తీసుకెళు తుంది. వాటి మధ్య సంబంధాన్ని అన్వేషించడానికి అవకాశాన్ని ఇస్తుంది. ఈ పద్ధతిలో, గతంలో జరిగిన సంఘటనలు, ప్రస్తుతం జరుగుతున్న సంఘటనలు, భవిష్యత్తులో జరిగే సంఘటనలు ఒకటిగా మిళితమవుతాయి.
ఆల్ట్ర్నేటింగ్ టైమ్‌లైన్ పద్దతిలో రాసిన కొన్ని ప్రముఖ ఇంగ్లీష్ కథలు "The Night Circus" (ఎరిన్ మోర్గెన్‌స్టెర్న్), "Cloud Atlas" (డేవిడ్ మిచెల్), "The Time Traveler's Wife" (ఆడ్రీ నిఫెనేగ్గర్), "Slaughterhouse-Five" (కర్ట్ వాన్‌గట్), "The Seven Husbands of Evelyn Hugo" (టేలర్ జెంకిన్స్ రీడ్) ఉన్నాయి. ఈ కథలు సమకాలిక, గత, భవిష్యత్తు కాలాలను ఒకే సమయంలో అన్వేషించి, వాటి మధ్య సంబంధాన్ని చూపిస్తాయి. "The Night Circus"లో మాయాజాలాల మధ్య కాలాల స్విచ్ జరుగుతుంటే, "Cloud Atlas"లో ఒకే సంఘటనలు పలు కాలాల్లో పునరావృతమవుతాయి. "The Time Traveler's Wife"లో ప్రధాన పాత్ర కాలంలోకి ప్రవేశించి, గతం, ప్రస్తుత, భవిష్యత్తులో అనేక అద్భుత సంఘటనలను అనుభవిస్తాడు. ఈ పద్ధతిలో కథ చెప్పడం, కాలాల మధ్య అనుసంధానాన్ని మరింత ఉత్కంఠభరితంగా, భావోద్వేగంగా మలుస్తుంది.
ఈ పద్ధతి ద్వారా, పాఠకులు గతం, వర్తమానం మరియు భవిష్యత్తు మధ్య సంబంధాన్ని అర్థం చేసుకోవచ్చు, ఇది కథను మరింత ఆసక్తికరంగా, జాగ్రత్తగా చదవడానికి ప్రేరేపిస్తుంది.
ట్విస్ట్ ఎండ్ అనేది కథలోని ఒక ప్రత్యేకమైన టెక్నిక్. ఇందులో కథ చివర్లో ఊహించని మలుపు. లేదా పరిణామం చోటు చేసుకుంటుంది. పాఠకుడు కథను ఒక విధంగా అంచనా వేసినా, చివర్లో వచ్చిన పరిణామం అతనిని ఆశ్చర్యపరిచేలా ఉంటుంది. ఇది కథకు అదనపు ఉత్కంఠను, ఆసక్తిని ఇచ్చి, పాఠకుడిని మరింత ఆలోచింపచేస్తుంది. ట్విస్ట్ ఎండ్ పద్ధతిని తరచుగా హోరర్, మిస్టరీ, థ్రిల్లర్ లలో ఉపయోగిస్తారు.
"The Gift of the Magi" (ఓ హెన్రీ) - ఈ కథలో, రెండు పాత్రలు ఒకరి ఆత్మాభిమానం కోసం మిగతా వారి ప్రియమైన వస్తువులను అమ్మేస్తారు. కథ చివరలో, ఇద్దరూ ఒకరికి మరొకరు ఇచ్చిన కానుకలు పూర్తిగా నిరర్థకంగా మారిపోతాయి. ఈ ట్విస్ట్ ఎండ్ పాఠకుని ఆశ్చర్యపరిచేలా ఉంటుంది, ప్రేమ, బాధ్యత గురించి ఒక లోతైన సందేశాన్ని కథ ఇస్తుంది.
"శివుడు" (సంపూర్ణానంద), ఈ కథలో, ఒక వ్యక్తి శివుడిగా కనిపించే పాత్రను చూస్తున్నప్పుడు, చివరలో అతని నిజమైన గుర్తింపు ఆకస్మాత్తుగా బయటపడుతుంది. ఈ ట్విస్ట్ ఎండ్ పాఠకుడిని ఆశ్చర్యపరుస్తూ, కథకు ప్రత్యేకతను ఇస్తుంది.
ట్విస్ట్ ఎండ్ పద్ధతి కథను మరింత గమనించదగినది, మానసికంగా ప్రభావవంతమైనది చేస్తుంది, ఎందుకంటే పాఠకుడు కథని చివర్లో ఊహించినట్లుగా కాకుండా, ఒక్క సారిగా దానిని తిరుగుబాటు చేసే విధంగా అనుభూతి చెందుతాడు.
అన్‌రిలయబుల్ నెరేటర్ అనేది కథ చెప్పే విధానంలో ఒక ప్రత్యేకమైన పద్ధతి. ఇందులో కథ చెప్తున్న నెరేటర్ పాఠకుడికి చెప్పేది నిజం కాదని భావించడమవుతుంది. ఈ పద్ధతిలో, నెరేటర్ తన స్వంత భావాలు, అభిప్రాయాలను, మనసు స్థితిని ప్రాధాన్యంగా ఉంచి, తన కథను ఏదైనా తప్పుడు దృష్టికోణంతో చూపించడానికి ప్రయత్నిస్తాడు. ఈ విధానం పాఠకుడి అభిప్రాయాలను ప్రభావితం చేస్తుంది. కథ చివరికి మలుపు వలన ఆసక్తిని పెంచుతుంది.
. "The Great Gatsby" (ఎఫ్. స్కాట్ ఫిట్జెరాల్డ్), ఇందులో, కథ చెప్తున్న నిక్ కారావే నాయకుడిగా ఉన్నప్పుడు, అతని కథలు, భావాలు, ఇతర పాత్రల గురించి చెప్పడం ద్వారా పాఠకుడు అంచనా వేసే దిశ మారుతుంది. నిక్ సమీక్షలు అతని స్వంత అభిప్రాయాల మీద ఆధారపడినవి కావడంతో, పాఠకుడు వారి నిజమైన వ్యక్తిత్వాన్ని అర్థం చేసుకోవడానికి ఉపయోగ పడుతుంది.
"హేమ్లెట్" (షేక్స్పియర్), ఈ నాటకంలో, హేమ్లెట్ తన మనసు స్థితిని తెలియజేస్తున్నప్పుడు, అతనికి నిజంగా ఏమి జరుగుతోందో అర్థం కావడం చాలా కష్టం. అతని అవగాహనపై సందేహాలు ఉంచబడతాయి. అతని నిర్ణయాలు పాఠకుడి అభిప్రాయాన్ని ఎప్పటికప్పుడు మార్చుతాయి.
అన్‌రిలయబుల్ నారేటర్ పద్ధతి పాఠకులను మరింత అనుమానాల పరమైన, మానసికంగా ఆసక్తికరమైన, సమస్యాత్మక అనుభవాలకి చేర్చుతుంది.
అన్‌రిలయబుల్ నారేటర్ పద్ధతిని తెలుగు సాహిత్యంలో కూడా ఉపయోగించారు, ఇందులో కథ చెప్తున్న నారేటర్ పాఠకుడికి తన చెప్పే కథను నమ్మనివాడిగా, అనవసరమైన తప్పుడు దృష్టితో చూపిస్తాడు. ఇది పాఠకుని అనుమానాలు, ప్రశ్నలపై మరింత దృష్టి పెట్టిస్తుంది, అలాగే కథలోని గోచరాలు, సంఘటనలు కొత్త అర్థాలను తెస్తాయి.
"మంచి మనసులు" (శంకర గుప్త), ఈ కథలో, నారేటర్ కథ చెప్తున్నప్పుడు, అతని పాఠకుడికి ఏ మాత్రం నమ్మకమున్న దృక్పథం ఇవ్వడు. పాత్రల భావోద్వేగాలను నమ్మలేని విధంగా, నారేటర్ పాఠకుని అంచనా వేయించేలా, సంఘటనలను ఒక దృష్టి కోణం నుంచి మాత్రమే చూపిస్తాడు.
ఈ విధానం తెలుగు సాహిత్యంలో, పాఠకుని అనుమానాస్పదంగా, తర్కపూర్వకంగా కథను అర్థం చేసుకోవడంలో భాగంగా ఉపయోగించబడుతుంది.
షో, డోంట్ టెల్ (Show, Don’t Tell) అనేది ఒక రచనా పద్ధతి. ఇందులో రచయిత ఒక చట్రంలో వర్ణన ఇవ్వడం కాకుండా, పాత్రల చర్యల ద్వారా వారి భావాలు, అనుభూతులు, సంఘటనలు ద్వారా పాఠకుడికి తెలియజేస్తారు. ఈ పద్ధతిలో, పాఠకుడికి అనుభూతులను ప్రత్యక్షంగా చూపించడం ద్వారా అతని ఊహాశక్తిని ప్రేరేపించడం జరుగుతుంది. పాఠకులు స్వయంగా కథలోని పరిస్థితులను, పాత్రల భావాలను అర్థం చేసుకుంటారు. వర్ణన చేసే పనిని రచయిత తగ్గించి, చర్చ లేదా సంఘటన ద్వారా భావాన్ని వ్యక్తపరుస్తాడు.
"శోభ" (రచయిత: శంకర గుప్త), ఈ కథలో, పాత్రల మాటలు, వాటి ముఖభావాలు, శరీర భాష ద్వారా వారి భావాలు, ఆలోచనలు పాఠకులకు తెలియజేయబడతాయి. పాత్రలు ఒకరినొకరు చూసి, తమ భావాలు అనుభూతులను నేరుగా వ్యక్తం చేస్తాయి.
షో, డోన్ టెల్ పద్ధతి రచయితలకు పాత్రలను, భావాలను ప్రదర్శించడానికి సృజనాత్మక స్వేచ్ఛను ఇస్తుంది. పాఠకుడు ప్రతి చర్యకు ప్రాధాన్యత ఇవ్వడానికి అవకాశం ఉంటుంది. ఆ చర్యల ద్వారా వారి అంతర్గత భావాలను గమనించడం అతనికి కొత్త అనుభవాన్ని ఇస్తుంది.
క్లిఫ్‌హ్యాంగర్ అంటే ఒక కథను లేదా ప్రస్తావనను ఒక కీలకమైన సంఘటన లేదా పరిణామం వద్ద ఆపడం. ఈ పద్ధతిలో, కథ చివరగా పాఠకుడు ఎదురుచూడలేని, ఆసక్తికరమైన మలుపు లేదా పరిణామాన్ని చూసి, మరింత తెలుసుకోవాలనే ఆకాంక్షతో కొనసాగింపును ఆశిస్తూ ఉంటుంది. ఈ టెక్నిక్ పాఠకుడికి కథలో మరింత బలాన్ని, ఆసక్తిని ఇస్తుంది. తదుపరి భాగం లేదా ఎపిసోడ్ కోసం ఆసక్తిని పెంచుతుంది.
"బ్రోక్‌బ్యాక్ మౌంటెన్" (రచయిత: అన Annie Proulx), కథ చివర్లో, ప్రధాన పాత్రలు ఒక నిర్ణయాత్మక సంఘటనకు ఎదుర్కొంటాయి. అది పాఠకుని ఒక క్లిఫ్‌హ్యాంగర్ రీతిలో నిలిపివేస్తుంది. అతని జీవితాల్లో వచ్చే ప్రధాన మార్పుల గురించి అస్పష్టతతో పాఠకుని ఆశ్చర్యపరుస్తుంది.
రచయిత రవీంద్ర నాథ్ ఠాగోర్ తన సీరియల్ నవలల్లో తరచూ క్లిఫ్‌హ్యాంగర్ పద్ధతిని ఉపయోగించారు. ముఖ్యమైన సంఘటనలతో కథను ఆపి, పాఠకుడిని తదుపరి భాగం కోసం ఆసక్తిగా ఉంచారు.
క్లిఫ్‌హ్యాంగర్ పద్ధతి పాఠకుడిని కథలో ఇంకో భాగం కోసం ఎదురు చూస్తే, కధలోని భావోద్వేగాలను మరింత బలంగా అనుభవించడానికి సహాయం చేస్తుంది.
మిర్రర్ నారేషన్ అనేది ఒక కథలో మరో చిన్న కథను చేర్చడం, ఇది ప్రధాన కథను పరిపూరకంగా లేదా వ్యతిరేకంగా ప్రతిబింబిస్తుంది. ఈ పద్ధతిలో, ప్రధాన కథలోని సంఘటనలు, పాత్రలు, భావాలు మరో చిన్న కథలో కూడా ప్రతిఫలిస్తాయి. దీనివల్ల ప్రధాన కథకు కొత్త దృష్టికోణం, అర్థం, లోతు ఇవ్వబడుతుంది. ఇది కథలోని పలు కోణాలను పరిశీలించి, పాఠకుడికి విభిన్న దృష్టిలోకి తీసుకెళ్లే ఒక ఆసక్తికరమైన పద్ధతి.
"Frankenstein" (మెరీ షెల్లీ) - ఈ నవలలో, డాక్టర్ ఫ్రాంకన్ష్టైన్ తన సృష్టించిన సృజనతో తన జీవితం, బాధలను ఎదుర్కొంటున్నాడు. కథలో మరో పాత్ర అయిన వాట్సన్ తన అనుభవాలను డాక్టర్ ఫ్రాంకన్ష్టైన్ నుండి తెలుసుకుంటాడు. ఇందులో ఫ్రాంకన్ష్టైన్ కథ రెండవ దృష్టికోణంగా ముందుకు సాగుతుంది. ఇది ప్రధాన కథలోని పాత్రలు, సంఘటనలను మరింత స్పష్టంగా, పూర్తిగా చూపిస్తుంది.
"రంగనాయక" (రచయిత: దేవులపల్లి కృష్ణశాస్త్రి), ఇందులో, కథలో ఉన్న ప్రధాన పాత్రలు, సమాజంలోని నిరాశలు, ఆందోళనలను మరో కథలో చూపించడం ద్వారా మరింత బలంగా అవగతం అవుతుంది.
మిర్రర్ నారేషన్ పద్ధతి పాఠకుడికి ఒకే విషయం మీద అనేక కోణాలు, భావాలు, దృష్టికోణాలు తీసుకురావడంలో సహాయపడుతుంది. సాహిత్య ప్రక్రియలు పాఠకులను మరింత ఆకర్షించి, కథలకు కొత్త దృష్టిని ఇచ్చేందుకు ఉపయోగపడతాయి. పలు రచన పద్ధతులు, పాత్రల అభివృద్ధి, భావోద్వేగాలు, సంఘటనల నడవడికను వ్యక్తపరచేందుకు కీలక పాత్ర పోషిస్తాయి. ఫ్లాష్‌బ్యాక్, ఫ్లాష్‌ఫార్వర్డ్, క్లిఫ్‌హ్యాంగర్, షో, డోన్ టెల్, మిర్రర్ నారేషన్ వంటి సాహిత్య టెక్నిక్స్ రచనలో కొత్త మలుపులు తీసుకు వస్తాయి. పాఠకులలో ఆసక్తి పెంచేందుకు, అనుభూతులను లోతుగా చూపించేందుకు సహాయపడతాయి. ఇవి, పాఠకుని మానసిక స్థితులను, దృష్టిని, అనుభూతులను మరో కోణంలో చూడడానికి ప్రేరేపిస్తాయి.
తెలుగు సాహిత్యం లో ఈ పద్ధతుల వినియోగం వల్ల కథలు మరింత ఉత్కంఠభరితమైనవి, ప్రేరణాత్మకమైనవి, అవగాహన పెరిగే విధంగా మారతాయి. సాహిత్యంలో, పద్ధతులు అనేవి కథా నిర్మాణానికి, పాత్రల అభివృద్ధికి, భావనల చక్కదనానికి కీలకమైన భాగాలు. సృజనాత్మక రచనలు, అంగీకరించదగిన సంఘటనలు, చర్చలకు ఆస్కారం కల్పించే అంశాలు కథల లో బలంగా వెలుగొందుతాయి. ఈ విధంగా, పద్ధతుల ప్రాముఖ్యత పెరిగినప్పుడు, కథలు పాఠకునికి మరింత ప్రభావాన్ని చూపిస్తాయి. అలాగే సామాజిక, మానసిక, భావోద్వేగ దృక్పథాలను అర్థం చేసుకోవడంలో సహాయపడతాయి.
-ఎం. కె. కుమార్
Comments