#MachirajuKameswara Rao, #మాచిరాజుకామేశ్వర రావు, #VimalaPelli, #విమలపెళ్లి, #TeluguKathalu, #తెలుగుకథలు, #TeluguBalalaKathalu, #TeluguChildrenStories
Vimala Pelli - New Telugu Story Written By - Machiraju Kameswara Rao
Published In manatelugukathalu.com On 30/12/2024
విమల పెళ్లి - తెలుగు కథ
రచన: మాచిరాజు కామేశ్వర రావు
రామాపురం లో వుండే విమల తల్లి, ఆమెకు ఆరేళ్ళు వుండగా పెరట్లో పాము కరిచి చచ్చి పోయింది. అంత చిన్న పిల్లను పెంచ లేక విమల తండ్రి దుర్గయ్య, రంగమ్మను రెండో పెళ్లి చేసుకున్నాడు. అయితే రంగమ్మ పరమ గయ్యాళి. చిన్న పిల్ల అని కూడా చూడ కుండా విమల ను రాచి రంపాన పెట్టేది రంగమ్మ. దుర్గయ్య నోట్లో నాలుక లేని వాడు కావడం తో ఆ ఇంట్లో రంగమ్మ రాజ్యం నడిచేది. విమల తో పన్నెండవ ఏట చదువు మానిపించి, ఇంటి పని అంతా చేయించేది రంగమ్మ.
విమల కు ఇరవై ఏళ్ళు వచ్చేసరికి, దుర్గయ్య పక్షవాతం తో మంచాన పడ్డాడు. ఇంటి పని తో పాటు తండ్రి ఆలనా పాలనా చూసుకోవడం కూడా విమల నెత్తిన పడింది. విమల చాలా ఓపికగా ఇంటి పని చేసుకుంటూ తండ్రిని కనిపెట్టుకుని వుండేది.
విమల పెళ్లి వూసే ఎత్తేది కాదు రంగమ్మ. ఇరుగూ పొరుగూ ఎవరైనా, ‘‘ రంగమ్మా, మీ విమల పెళ్లి ఎప్పుడు చేస్తావ్?‘‘ అని అడిగితే, కోపంతో మండి పడేది రంగమ్మ.
‘‘దానికి పెళ్లి చేసి పంపిస్తే ఇంటెడు చాకిరీ ఎవరు చేస్తారు? దాని అయ్యను ఎవరు చూసుకుంటారు? మీరు గానీ వచ్చి చేస్తారా? ఇతరుల విషయాలు మీకెందుకు?‘‘ అంటూ నాలుగు దులిపి, వాళ్ళ మొహం మీద నే తలుపు వేసేసేది.
రంగమ్మ నోటికి జడిసి ఎవరూ రంగమ్మ ముందు విమల పెళ్లి ప్రసక్తి తీసుకుని వచ్చే వారు కాదు.
విమల తరుచు వూళ్ళో వుండే శివాలయం కు వెళ్లి వస్తూ వుండేది. విమల ను గురించిన పూర్తి విషయాలు గుడి పూజారికి తెలుసు. ఆయనకు విమల అంటే ఎంతో ఆపేక్ష. ఆయన విమల చేతిలో వీబూది వేస్తూ, ‘‘చూస్తూ వుండు, ఆ శివయ్యే నీ కోసం మంచి సంబంధం తీసుకు వస్తాడు‘‘ అంటూ వుండే వాడు.
‘‘లేదు పూజారి గారూ, ఆ దేముడే దిగి వచ్చినా మా పిన్ని నా పెళ్లి చేయదు" అనేది విమల నిరాశగా.
ఇలా వుండగా ఆ వూరి జమిందారు లక్షలు ఖర్చు పెట్టి, శివాలయం పునరుద్ధరణకు పూను కొన్నాడు. ఆ పని మీద ఆ వూరు వచ్చిన శిల్పి ముకుందం కి తరచు గుడికి వచ్చే విమల ఎంత గానో నచ్చింది.
వాడు ఒకరోజు సాయంత్రం గుడికి వచ్చి వెళుతున్న విమల ను కలుసుకుని, ‘‘ నా పేరు ముకుందం. నాకు నా అనే వాళ్ళు ఎవరూ లేరు. అయితే చేతిలో విద్య వుంది. ఆదాయానికి ఎమీ లోటు లేదు. నీ గురించి పంతులు గారు అన్ని విషయాలు చెప్పారు. నాకు నువ్వు అన్ని విధాలా తగిన దానవని అనిపిస్తోంది. నీకు నన్ను చేసుకోవడం ఇష్టమేనా ?‘‘ అని అడిగాడు.
పరాయి మగవాడితో మాట్లాడే అలవాటు లేని, విమల తల దించుకునే, ‘‘నా ఇష్టం తో పని లేదు. మా పిన్ని నా పెళ్లి చేయదు‘‘ అని గబగబా మెట్లు దిగి వెళ్లి పోయింది.
ఆ మర్నాడే తమ ఇంటికి వచ్చిన ముకుందాన్ని చూసి, భయం తో వణికిపోయింది విమల
అతను వస్తూనే రంగమ్మ కు నమస్కరించి, ‘‘మీరు ఆశీర్వదిస్తే నేను విమల ను పెళ్లి చేసు కుంటాను‘‘ అన్నాడు.
‘‘అడ్డమైన వాళ్లకు మా విమలే కావలసి వచ్చింది. విమల కు ఇప్పట్లో పెళ్లి చేసేదే లేదు. నడు బయటకు!" అంది రంగమ్మ ముకుందం కి వీధి తలుపు చూపిస్తూ.
ముకుందం తల దించుకుని వెళ్లి పోయాడు. అయితే వాడు మరునాడు గుడికి వచ్చిన విమలతో, ‘‘ మీ పిన్ని ని చూసాక నేను ఎలాగైనా నిన్నే పెళ్లి చేసు కోవాలి అని నిశ్చయించు కున్నాను‘‘ అన్నాడు దృఢంగా.
‘‘అనవసరంగా నా గురించి ఆలోచించి నీ సమయం వృధా చేసుకోకు. నీకు తగిన మరో అమ్మాయిని చూసుకో! చెప్పాను కదా, మా పిన్ని కంఠం లో ప్రాణం వుండగా నా పెళ్లి చేయదు‘‘ అంది విమల.
విషయం అంతా తెలుసుకున్న పూజారి, ‘‘ఆ రంగమ్మ రెండు రోజులు వూళ్ళో లేకపోతే మీ పెళ్లి నేను జరిపిస్తాను. నువ్వు ఆ రంగమ్మ మీద ఒక కన్నేసి వుంచు. ప్రతి నెల రెండు మూడురోజుల పాటు తండ్రిని చూడాడానికి వాళ్ళ వూరు వెళ్లి వస్తూ వుంటుంది రంగమ్మ‘‘ అన్నాడు.
అనుకున్నట్లు గానే నాలుగు రోజుల్లో వాళ్ళ వూరు బయలు దేరి వెళ్ళింది రంగమ్మ.
ఆ రోజే పూజారి విమల ఇంటికి వచ్చి, విమల తండ్రి దుర్గయ్య కు సంగతి అంతా వివరించి, ‘‘ముకుందం మంచి వాడు. విమల ను ప్రేమగా చూసు కుంటాడు. రంగమ్మ ఈ పెళ్లి చేయనంది. మీరు ఒప్పుకుంటే రేపు పొద్దున్న శివాలయం లోనే ఆ ఇద్దరికీ పెళ్లి చేస్తాను‘‘ అన్నాడు.
మాటలు పడి పోయిన దుర్గయ్య తల ఊపుతూ తన అంగీకారం తెలియ జేసి, కళ్ళనీళ్ళు పెట్టుకున్నాడు. తండ్రి అంగీకారం తెలిపాక మరి ఆ పెళ్ళికి అడ్డు చెప్పలేదు విమల.
శివాలయం లో విమల పెళ్లి పనులు ఆరంభం అయ్యాయి.
అయితే ఆ సాయంత్రం ఆ వూరి మనిషి, పని మీద రంగమ్మ వూరు వెళ్లి అనుకోకుండా సంత లోరంగమ్మను చూసీ, ‘‘ అదేమిటి రంగమ్మ, ఎంత సవితి తల్లి వయితే మాత్రం, తెల్లవారితే విమల పెళ్లి పెట్టుకుని, పుట్టింటికి వచ్చి కూర్చుంటావా?‘‘ అన్నాడు ఆశ్చర్యంగా.
‘‘నీ కేమైనా మతి గానీ పోయిందా? నాకు తెలియకుండా మా విమల కు పెళ్లా? అదీ రేపు తెల్ల వార గట్లేనా? ఇంకా నయం!‘‘ అంది ఆ మాటలు తేలిగ్గా తీసుకుంటూ రంగమ్మ.
‘‘అయితే నిజంగా నీకు తెలియదా? శివాలయం పూజారి స్వయం గా నాకు చెప్పాడు. శివాలయం లో పందిరి కూడా వేస్తున్నారు‘‘ అని చెప్పి ఆ మనిషి తన పని మీద వెళ్లి పోయాడు.
అప్పటికే చీకటి పడుతోంది. వెంటనే బయలు దేరితే తెల్ల వారుఝాముకి తమ వూరు చేరు కోవచ్చు. ఎట్టి పరిస్థితుల్లో ఈ పెళ్లి జరగ కూడదు. ఆమె తండ్రికి చెప్పి, అప్పటి కప్పుడు బాడుగ బండి కుదుర్చుకుని తమ వూరు బయలు దేరింది. బండి కొంచం దూరం వెళ్ళగానే దారి పక్కన చీకట్లో ఒక పాతికేళ్ల అమ్మాయి, చేతిలో సంచీ తో నిలబడి వుంది.
ఆ అమ్మాయి చెయ్యి ఊపి బండి ఆపి, ‘‘మా నాన్నకు ప్రాణం మీదకు వచ్చిందట. నేను వెంటనే రామాపురం వెళ్ళాలి. దయచేసి నన్ను కూడా బండి ఎక్కించు కోండి!‘‘ అంది బతిమిలాడుతూ.
‘‘చాల్చాల్లే! బండి బరువెక్కు తే వేగం తగ్గి పోతుంది. నేను తెల్ల వారకుండా రామాపురం చేరాలి. పక్కకు తప్పుకో!‘‘ అంది కోపంగా రంగమ్మ/
‘‘మళ్లీ నీకు ప్రత్యేకంగా చెప్పాలా, వూ, కదులు‘‘ అని బండి వాడిని కసురుకుంది రంగమ్మ.
బండి కదిలింది. ఆ అమ్మాయి ‘దయచేసి ఒకసారి ఆగండి‘ అంటూ బండి వెనక పరిగెత్తుకు వస్తూ కింద పడింది. ఆమె సంచీలో వున్న డబ్బంతా చిందర వందరగా బాట మీద పడిపోయింది.
అంత డబ్బు ఒక్కసారి చూడగానే, రంగమ్మ కళ్ళు కుట్టాయి. ఆ అమ్మాయిని బండి ఎక్కించుకుని చిట్టడవి దాటే టప్పుడు, బలవంతంగా ఆ అమ్మాయిని బండి లోనుంచి తోసేస్తే సంచీలో డబ్బంతా తనదే! ఇలా అనుకుని ఆమె, బండి వాడితో, ‘‘పోనీలే బాబూ, ఆ అమ్మాయిని బండి ఎక్కనీయి. తండ్రికి బాగో లేదని అంటోంది కదా! ఒక సారి బండి ఆపు‘‘ అంది.
ఆ అమ్మాయి క్రింద పడిన డబ్బంతా సంచీలో కి ఎత్తుకుని, వెనక వైపు బండి ఎక్కి కూర్చుంది. ‘‘మీ మేలు మరువను. పొద్దు పోయింది కదా. ఇప్పుడు బాడుగ బండి దొరకడం కష్టం. నన్ను బండి ఎక్కనిచ్చి నందుకు ధన్యవాదాలు‘‘ అంది రంగమ్మ కు చేతులు జోడిస్తూ.
చీకట్లో గుర్రపు బండి పరుగులు తీస్తోంది.
ఎప్పుడు చిట్టడివి వస్తుందా, ఎప్పుడు ఆ అమ్మాయిని క్రిందకు తోసేసి డబ్బు సంచీ సొంతం చేసుకోవాలా అని చూస్తోంది రంగమ్మ. చల్ల గాలికి చిన్నగా కునుకు పట్టింది రంగమ్మ కు. మళ్లీ ఆమెకు మెలుకువ వచ్చే సరికి తెల్లగా తెల్లవారి పోయింది. బండి ఆగి వుంది. బండి వాడు మంచి నిద్రలో వున్నాడు. బండి లో ఆ అమ్మాయి లేదు. అయితే ఆ అమ్మాయి సంచీ మాత్రం బండి లోనే వుంది. ఆత్రం గా ఆ సంచీ ఒళ్ళో పెట్టుకుని, సంచీ ముడి విప్పి కెవ్వు మంది రంగమ్మ. సంచీ నిండా, బూడిద, ఎముకలు! సుడిగాలి ఇంత బూడిదను రంగమ్మ మొహం మీద కొట్టి పోయింది. రంగమ్మ కేకలకు బండి వాడు లేచాడు.
‘‘ఏమిటా మొద్దు నిద్ర, రామా పురం ఇంకా రాలేదా?‘‘ అని బండి వాడిని అడిగింది రంగమ్మ.
బండి వాడు బండి దిగి చూసి, ‘‘ఇదెక్కడి మాయ? మనం బయలు దేరిన చోటనే వున్నాం. అడుగు కూడా ముందుకు కదలలేదు‘‘ అన్నాడు.
ఆ మాటలతో రాత్రి బండి ఎక్కిన అమ్మాయి మనిషి కాదని అర్ధం అయి భయం తో ఒణికి పోయింది రంగమ్మ. మంచి వాళ్లకు దేముడే కాదు దయ్యం కూడా మేలు చేస్తుందని అర్ధం అయిపోయింది రంగమ్మ. ఈ పాటికి విమల పెళ్లి నిర్విఘ్నంగా జరిగి పోయి వుంటుంది. ఇంకా నయం, ఆ దయ్యం తనకి ఎటువంటి హానీ తల పెట్ట లేదు. ఈ అనుభవం తో రంగమ్మ కు తన తప్పు తెలిసింది. తన మీద తనకే అసహ్యం వేసింది.
ఆమె వెంటనే రామాపురం బయలు దేరి, మధ్యాహ్నానికి రామాపురం చేరింది. వూళ్ళో వాళ్లంతా విమల పెళ్లి భోజనం చేస్తున్నారు. అనుకోకుండా వచ్చిన రంగమ్మ ను చూసి హడలి పోయారు వారు.
రంగమ్మ తిన్నగా విమల దగ్గరకు వెళ్ళి, తన మెడ లో గొలుసు తీసి, విమల మెడలో వేసి, ‘‘ఎవరైనా అక్షింతలు తీసుకుని రండి రా, నూతన దంపతులను ఆశీర్వదించాలి!‘‘ అంది నవ్వుతూ.
ఆమె మాటలు విమల కు, ముకుందానికి ఎంతో ఆనందం కలిగించాయి.
@@@@@@@@@@@@@@
మాచిరాజు కామేశ్వర రావు గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx/docs రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం:
పేరు: మాచిరాజు కామేశ్వర రావు
పుట్టిన వూరు.. పత్తిపాడు, తూర్పు గోదావరి జిల్లా.
ఎప్పటి నుంచి కధలు వ్రాస్తున్నారు? మొదటి కథ సెప్టెంబరు 1969 లో చందమామ లో ప్రచురితం
ఇప్పటి వరకూ వ్రాసినవి.
1. పిల్లల కథలు. 400 పైగా( ఇందులో 256 కథలు చందమామ లో వచ్చాయి)
2. పెద్దల కథలు.. వందకు పైగా ఆంధ్ర ప్రభ, పత్రిక , జ్యోతి, భూమి. స్వాతి, విపుల వగైరా, వగైరా దాదాపు అన్ని పత్రికలలో
3. నవలలు… స్వాతి మాస పత్రిక లో 4, చతుర లో 2, సహారి లో పిల్లల నవల ఒకటి సీరియల్ గా.
4. మొత్తం వెలువరించిన కథా సంపుటాలు 5
5. గుర్తింపు తెచ్చినవి.. చందమామ లో ప్రచురితం అయిన ‘ పారి పోయిన దొంగ ‘ కథ కేంబ్రిడ్జ్ యూనివర్సిటీ వారు తీసుకున్నారు. చందమామ లో వచ్చిన “ విధి నిర్వహణ “ కథను మహారాష్ట్ర గవర్నమెంట్ వారు 6 వ తరగతి పాఠ్యాంశం గా తీసుకున్నారు. “ అడుగు కో ఆపద “ నవలకి బాలల అకాడమి వారు నిర్వ హించిన నవలల పోటీలో ప్రథమ బహుమతి వచ్చింది. ఇవి కాక కొన్ని పత్రికల వాళ్ళూ, సంస్థల వాళ్ళు నిర్వహించిన కథల పోటీల్లో 5 బహుమతులు.
6. సాహిత్యకృషి. . మాచి రాజు భాల సహిత్య పీఠం స్థాపించి ఏటా 6 నుంచి 10 వరకూ చదివే బడి పిల్లలకు కథల పోటీలు, వారికి నగదు, పుస్తకాలు బహుమతిగా ఇవ్వడం.ప్రతి ఏటా ఇద్దరు బాల సాహితీ వేత్తలకు మాచి రాజు సీతా రామయ్య, రత్న కుమారి దంపతులస్మారక పురస్కారం గా ₹ 6000/- నగదు , జ్ఞాపిక, శాలువా తో సన్మానం
Comments