top of page
M K Kumar

విరమణ

#MKKumar, #ఎంకెకుమార్, #Viramana, #విరమణ, #TeluguStories, #TeluguFamilyStory, #తెలుగుకుటుంబకథ


Viramana - New Telugu Story Written By - M K Kumar

Published In manatelugukathalu.com On 28/12/2024

విరమణ - తెలుగు కథ

రచన: ఎం. కె. కుమార్

కథా పఠనం: పద్మావతి కొమరగిరి






రిటైర్మెంట్ సత్కార సభ పెద్ద హాల్లో జరుగుతోంది.

ఆ హాల్ లోపల పెద్దల సందడి, అధికారుల ముచ్చట్లు వినిపిస్తున్నాయి. ఒకవైపు పూలతో అలంకరించిన వేదిక ఉంది. వేదిక ముందు కుర్చీల వరసలు వున్నాయి.


వేదిక మధ్యలో రామయ్యను సత్కరించేందుకు ప్రత్యేకంగా ఏర్పాటు చేసిన భారీ ఫ్రేమ్ ఫొటో వుంది. వెనుక బ్యానర్ పై "రామయ్య గారి సేవలు అభినందనీయం" అనే వాక్యం పెద్ద అక్షరాల్లో రాశారు.


ఎడమవైపు కాన్ఫరెన్స్ మైక్రోఫోన్లు, కుడివైపు పూల మాలలతో అలంకరించిన చైర్ పై రామయ్య ఉన్నారు. ఆయన ముఖంలో ప్రశాంతత కనిపిస్తున్నప్పటికీ, కొంచెం సంకోచం, భావోద్వేగం స్పష్టంగా అనిపిస్తోంది.


ఆఫీసు యూనియన్ సభ్యులు ఆయనకి ఘన సత్కారం అందించడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. వేదిక ముందర క్రమపద్ధతిలో కూర్చున్న ఉద్యోగులలో కొందరు ఆయన సేవల గురించి ముచ్చట్లు మాట్లాడుకుంటున్నారు. మరికొందరు ఆయన ప్రసంగం వినేందుకు ఆసక్తిగా ఎదురు చూస్తున్నారు. సభ ప్రారంభం అవుతుండగానే ఫ్లోరెన్స్ లైట్ల కాంతి వేదికపై వెలుగులీనింది.


విశాల హాలులో సున్నితమైన పూల పరిమళం నిండుగా వ్యాపించింది.

ఆ ప్రకాశవంతమైన ఆహ్లాదక వాతావరణంలో చిరునవ్వుతో ఆయన భుజంపై చెయ్యేసుకున్న పాత రోజుల జ్ఞాపకాలు తెచ్చుకుంటున్నారు.


యూనియన్ నాయకుడు:

"రామయ్య గారు, మీరు ఈ సంస్థ కోసం చేసిన సేవలు మాటల్లో చెప్పడం చాలా కష్టం. మీరు రిటైర్ అవుతున్నా, మీ విలువలు అందరికీ ఆదర్శం. మీ కష్టానికి మేమంతా నిజంగా ఋణపడి ఉంటాం."


రామయ్య:

"సమాజంలో ఎవరైనా వ్యక్తిగత అభిరుచులకంటే కూడా పది మందికి ఉపయోగపడే పనులు చేయాలని నా నమ్మకం. ఇవాళ్టి సభ నాకు కాస్త అసౌకర్యం కలిగించినా, ఇది పది మందికోసమని ఒప్పుకున్నాను."


రామయ్య కుమారుడు:

"నాన్నగారూ, మీ సంతానంగా పుట్టడం మా అదృష్టం. మీరు మాకు నైతిక విలువలే కాదు, జీవితం మీద గౌరవం ఎలా కలిగించుకోవాలో నేర్పించారు."


సన్మానం ఘనంగా జరిగింది.

రామయ్య దంపతులు ఇరువురు ఇంటికి వచ్చారు.


సీతమ్మ:

"ఈరోజు ఆఫీస్‌లో నీ పదవి విరమణ సభలో మన పిల్లలు మాట్లాడిన తీరు నాకు కొత్తగా అనిపించింది. నిజంగా వాళ్లు నీ అభిప్రాయాలను గౌరవిస్తున్నట్టు అనిపించింది."


రామయ్య:

"అవును, వాళ్ల మాటలు వినేసరికి నాకు కూడా ఆశ్చర్యమేసింది. బహుశా మన పిల్లలు మనం ఊహించిన దానికంటే ఎక్కువ నేర్చుకున్నారేమో."


రాత్రి డిన్నర్ తర్వాత.

సీతమ్మ:

"ఏవండీ, రిటైర్మెంట్ డబ్బుల గురించి ఏమైనా ఆలోచించారా? మన పిల్లలకు ఏం ఇవ్వాలి, ఎంత పంచాలి అనే విషయం నీ మనసులో ఉందనుకుంటున్నా."


రామయ్య:

"అవును, అదే నా పెద్ద సమస్య. వీరికి డబ్బులు పంచితే, మనం వాళ్ల దగ్గర ఉండే భద్రత ఉంటుందా? పిల్లలు మన గురించి నిజంగా శ్రద్ధ తీసుకుంటారా అన్నదే నా సందేహం."


సీతమ్మ:

"అవును, నాకు కూడా అలాంటి సందేహం ఉంది. పిల్లలు మంచి మనసుతో ఉన్నా, డబ్బు విషయంలో ఎవరి ప్రవర్తన ఎలా ఉంటుందో ఊహించలేం."


ఇంతలో పెద్ద కొడుకు సాయికిరణ్ లోపలికి వచ్చాడు:

"నాన్నా, అమ్మా, మీరు ఆలోచనలో పడిపోయి ఉన్నట్టు కనిపిస్తున్నారు. ఏదైనా ముఖ్యమైన విషయం ఉందా?"


రామయ్య (కొంచెం మొహమాటంగా):

"అది... నేను రిటైర్మెంట్ డబ్బుల గురించి మాట్లాడుతున్నాను. నీకు, నీ చెల్లికి పంచాలి అని అనుకుంటున్నా. కానీ పంచిన తర్వాత, మా అవసరాలకు ఏదైనా అసౌకర్యం తలెత్తుతుందేమో అన్న భావన కూడా ఉంది."


సాయికిరణ్:

"నాన్నా, మీ ఆలోచన సరైనదే. కానీ మీరు ఇప్పుడు ఆ డబ్బు గురించి ఆందోళన పడకండి. అది మీ జీవితానికి అండగా ఉండాలి. మీ అవసరాలు పూర్తయిన తర్వాత మిగిలినది పంచితే సరి."


సీతమ్మ:

"సరే, కానీ పంచిన తర్వాత మీరు మీ బాధ్యతను విస్మరిస్తారనే భయం నాకూ ఉంది, కిరణ్."


సాయికిరణ్ (నవ్వుతూ):

"అమ్మా, మీరు మా గురించి అంతగా అనుమానించకండి. మీకు అవసరం ఉంటే, నేను ఎప్పుడూ మీకు అండగా ఉంటాను. మీ డబ్బు మాకు కావాలి అన్నది అసలు ప్రశ్న కాదు. మీకు విశ్రాంతి కావాలి, మాకు మీ సేవ చేసే అవకాశం ఇవ్వండి."


ఇంతలో సుజాతా (కూతురు) లోపలికి వచ్చింది:

"ఏమిటి, ఏమీ చర్చిస్తున్నారా?"


సీతమ్మ:

"మీ నాన్న రిటైర్మెంట్ డబ్బులు పంచడం గురించి ఆలోచిస్తున్నారు. నీకు, నీ అన్నకు ఏదైనా ఇబ్బంది తలెత్తుతుందా అని భయపడుతున్నారు."


సుజాతా:

"నాన్నా, మీ డబ్బు మాకు అవసరం లేదు. మీరు ఆ డబ్బును సేవింగ్‌లో పెట్టుకోండి. మీ ఆరోగ్యం, మీ శ్రేయస్సు ముఖ్యమైనవి. మీ వద్ద డబ్బు ఉంటే మీరు స్వేచ్ఛగా, ఆనందంగా ఉండగలరు"


రామయ్య (తృప్తిగా):

"మీ మాటలు విని నాకు చాలా హాయిగా అనిపిస్తోంది. అయినా, మనం ఒక నిర్ణయానికి రావాలి. ఈ డబ్బును మొత్తం ఎం చేయాలి?”


సాయికిరణ్:

"నాన్నా, డబ్బు పంచడమంటే బాధ్యత పంచడం. 

కానీ మీ వద్ద ఉండే డబ్బు మీకు అవసరమైనంతవరకు మీరే వాడుకోవాలి."


సుజాతా:

"ఒక మంచి ఆలోచన చెబుతాను, నాన్న. డబ్బును మా కోసం పంచకుండా, బ్యాంకు లో ఉంచండి. మీకు అవసరమైనప్పుడు మీరు తీసుకోవచ్చు, మేము కూడా అవసరమైనప్పుడు అడగొచ్చు. ఇలా అందరికీ సౌలభ్యంగా ఉంటుంది."


సీతమ్మ (అందరికీ చూసి):

"మీ ఇద్దరి మాటలు విని నా భయం కొంచెం తక్కువైంది. ఇంత మంచి ఆలోచనతో మీరు ఉంటారని నేను ఊహించలేదు."


రామయ్య (సంతోషంగా):

"సరే, బ్యాంకు లో పెట్టడం ఒక మంచి నిర్ణయం. ఇది మన కుటుంబానికి భద్రత కలిగిస్తుందని నాకూ అనిపిస్తోంది."


రామయ్య తన పిల్లలపై విశ్వాసం పెంచుకోవడం, కుటుంబంలో ప్రేమ మరింత బలపడడం చూడగలిగాడు.


సీతమ్మ:

"నిజమే, పిల్లల మాటలు విన్నాక, నువ్వు ఇంత తొందరగా ఆస్తి పంచుకునే ఆలోచన మానుకోవచ్చు."


కుమారుడు:

"నాన్నా, రేపు మీరు పాత ఊరికి వెళ్ళండి. చాలా కాలమైంది మీరు ఆ చెరువు దగ్గరకి వెళ్లి."


రామయ్య:

"ఔను, ఆ వీధి కూడా చూడాలని చాలా రోజులుగా అనుకుంటున్నా. మేం పెరిగిన ఊరు, ఆ గట్టు మన జీవితంలో భాగం."


కుమార్తె:

"మన పాతింటి దగ్గర ఏం మార్పులు జరిగాయో చూడండి. కొంచెం నాస్టాల్జిక్ ఫీల్ కలుగుతోంది."


సీతమ్మ:

"ఎందుకమ్మా ఇలా త్వరగా వెళ్లిపోతున్నావు? ఇంకో రెండు రోజులు ఉండి వెళ్తే బాగుండేది."


కుమార్తె:

"అమ్మా, పని వత్తిడిగా బాగా ఉంది. తర్వాత వీలు చూసుకుని మరోసారి ఎక్కువ రోజులు ఉండడానికి వస్తాం."


రామయ్య:

"బాగుంది. వెళ్లి సురక్షితంగా ఉండండి. మమ్మల్ని వీడకుండా మళ్లీ చూడటానికి రావడం మాత్రం మర్చిపోకు."


పిల్లలు వెళ్లిపోయారు.

ఇంట్లో టేబుల్ మీద పిల్లలు రాసిన ఉత్తరం వుంది. దాన్ని సీతమ్మ కు చదివి వినిపించాడు.


ప్రియమైన నాన్నగారు, అమ్మగారు,


మీకు నమస్కారాలు.


మనం ఇంత కాలం కలిసి గడిపిన ప్రతి క్షణం మాకు ఎంతో విలువైనది. మీ ఇద్దరూ మాకు ఇచ్చిన ప్రేమ, 

శ్రద్ధలు ఎప్పటికీ మాకు వెలకట్టలేనివి. నాన్నగారు, మీ రిటైర్మెంట్ సభలో మాట్లాడినప్పుడు మీ జీవితమంతా సమాజానికి, కుటుంబానికి ఎలా అంకితమయ్యిందో మాకు మళ్లీ గుర్తొచ్చింది.


మీకు చెప్పాలని భావించిన ఒక విషయం ఉంది. మీరు పెరిగిన పాతింటి గురించి చిన్నప్పటి నుంచి ఎప్పుడూ మాకు చెప్పేవారు. ఆ ఇంటి మీద మీకు ఉన్న ఆత్మీయతను మేము ఎప్పుడూ గమనించాం. అందుకే ఆ ఇంటిని కొనుగోలు చేసి మీకు బహుమతిగా ఇస్తున్నాం. 


ఇది మీ కోసం. మాకు తెలుసు, మీరు ఆ ఇంటిని ఎప్పుడూ మరచిపోలేరు. మీ అందమైన జ్ఞాపకాలను మళ్లీ అక్కడ తిరిగి పొందగలరని భావించాం. అది మీ పాత రోజులను తిరిగి గుర్తు చేస్తుందని, మీకు ప్రశాంతతను ఇస్తుందని ఆశిస్తున్నాం.


మీరు జీవితాంతం మా కోసం ఎంతో చేసారు. ఇప్పుడు మీకు మీ జీవితం ఆనందంగా ఉండాలని మేము కోరుకుంటున్నాం. ఆ ఇంటిని చూసిన తర్వాత మీ ముఖంలో మేము చూడబోయే ఆనందమే మాకు నిజమైన బహుమతి.


మీ ప్రేమతో,

సాయికిరణ్, సుజాతా


రామయ్య (ఉత్తరం చదివి, సీతమ్మకి చూపిస్తూ):

"చూడవే, మన పిల్లలు మన పాతింటిని మళ్లీ కొనుగోలు చేసి మన కోసం ఉంచారు. ఇది ఊహించలేదు."


సీతమ్మ:

"నిజమేనండి. వాళ్ళ ఆలోచన చూస్తే నా మనసు నిండిపోతోంది. మన బిడ్డలు తమ బాధ్యతలు బాగా తెలుసుకోవడం ఎంత ఆనందంగా ఉంది."


రామయ్య:

"ఇక మనం మన కోనేరు గట్టు దగ్గర మన ఇంటికి వెళ్దాం. మన పిల్లలు చూపిన ప్రేమకి దీని కంటే మంచి ప్రతిదానమేముంటుంది?"


సీతమ్మ:

"అవునండి. మన జీవితానికి సంతృప్తి ఇచ్చే సంబరం ఇదే."


రామయ్య, సీతమ్మ వాళ్లు నివసించిన ఊరు వెళ్లారు. పాత కోనేరు గట్టు పై ఉన్న పాత ఇంటి ఎదురుగా నిలుచున్నారు. ఆ ఇల్లు కు రంగులు వేసి బాగా అందంగా తయారు చేశారు. పాత కట్టడాన్ని అలానే ఉంచి, డానికి రేపైర్లు చేసి రంగులు వేయడం వాళ్లకు బాగా నచ్చింది.


సాయంత్రం సమయం. ఆకాశంలో ఎర్రటి ఎండ కాస్త నీలంలో కలిసిపోతోంది. చుట్టూ ప్రకృతిలో ఒక ప్రశాంతమైన ఆహ్లాదక వాతావరణం ఉంది. కోనేరు కట్టపై బంగారు మెరుపుల సూర్యాస్తమయం, వారి జీవితాల్లో ఆనందాన్ని ప్రతిబింబిస్తున్నట్లు ఉంది. అప్పుడే కొయిల కూసింది. రామయ్య, సీతమ్మ మళ్లీ ఒకరికొకరు ఆనందభరితంగా చూసుకున్నారు.


సమాప్తం


ఎం. కె. కుమార్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు


ఉగాది 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం


మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.


మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.


లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.

 మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.

దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).



మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.



గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.



రచయిత పరిచయం: ఎం. కె. కుమార్


నేను గతంలో ఎప్పుడో కథలు, కవితలు వ్రాశాను. మళ్ళీ ఇప్పుడు రాస్తున్నాను. నేను పీజీ చేశాను. చిన్న ఉద్యోగం ప్రైవేట్ సెక్టార్ లో చేస్తున్నాను. కథలు ఎక్కువుగా చదువుతాను.


🙏





62 views0 comments

Comments


bottom of page